از ابوسعيد ابوالخير سوال كردند :
اين حسن شهرت را از كجا آورده اي! 
گفت : شبي مادرم از من آب خواست، دقايقي طول كشيد تا من آب بياورم وقتي رسيدم كه مادر به خواب رفته بود.
دلم نيامد بيدارش كنم و تا صبح در كنارش نشستم. وقتي مادر  چشمش  را گشود كاسه آب را در دستانم ديد و گفت: فرزندم اميدوارم كه نامت عالم‌گير شود.
و بدين سان ابوسعيد ابوالخير مرد خرد و آگاهي و عرفان، شهرت خويش را مرهون  يك دعاي مادر مي‌داند.